گرافیت یکی از آلوتروپ‌های کربن است که به جهت نرم بودن و رنگ سیاهش در ساخت نوک مداد مورد استفاده قرار می‌گیرد. گرافیت ساختار لایه-لایه داشته و از قرار گرفتن ۶ اتم کربن به صورت ۶ ضلعی منظم پدید آمده است. این اتم‌ها با پیوند کوالانسی به هم متصلند و نمی‌توانند با کربنی خارج از این لایه پیوند کوالانسی تشکیل دهند، بنابراین یک لایه گرافیت از طریق پیوندواندروالس -که پیوند ضعیفی است- به لایه‌های زیرین متصل است. این خاصیت سبب می‌شود لایه‌های گرافیت به راحتی به روی هم بلغزند. به همین دلیل از این ترکیب برای «روان کاری» و «روغن کاری» استفاده می شود. از گرافیت به عنوان الکترودهای کوره، روان کننده، ماده نسوز، قطعات الکتریکی، رنگ‌ها، فولادهای پرکربن، چدن‌ها، مداد گرافیتی و … استفاده می‌شود. گرافیت بر خلاف الماس (دیگر آلوتروپ کربن) هادی جریان الکتریکی است. گرافیت پایدارترین شکل کربن در شرایط استاندارد است.
استفاده از گرافیت در صنعت متالورژی تأثیرات بسیار گسترده ای دارد، که می توان به مواردی چون:
– بالابردن سختی فولاد با افزودن گرافیت
– تولید الکترود های صنعتی متالورژی با پرس پترولیوم کک
– احیای فولاد و اکسید های فلزات با استفاده از اکسیداسیون کربن به اشکال کک متالورژی ، ذغال حرارتی ،کک ،گرافیت و…
اشاره کرد.
* نماد اختصاری: GPC
* آنالیز فنی:
C: 98% min / S: 0.05% max
Ash: 0.5% max / Size: 1-5 mm